ทุ่งสง นครศรีธรรมราช

ไหว้พระที่เขาถ้ำตลอด ใกล้ ๆ ที่พักที่อำเภอทุ่งสง นครศรีธรรมราช ถ้ำมีความยาวประมาณไม่ถึง 100 เมตร แต่ก็พอเห็นธรรมชาติที่มีอยู่บ้าง เช่น หินงอกหินย้อย มีพระพุทธรูปปางไสยยาสน์องค์โต ภาพเขียนที่ลางเลือนเกี่ยวกับพุทธประวัติ แต่เสียดายที่เป็นพื้นซีเมนต์ราดตลอดทั้งภายในถ้ำ และมีการทำประตูเหล็กกั้นทางเข้าออก ที่นั่นเด็ก ๆ ได้โหนเถาวัลย์ขนาดสูงใหญ่และยาวมาก และเห็นใบไม้แปลก ๆ เอามาโยนเล่นคล้าย ๆ ลูกยาง แต่ไม่ใช่ เพราะมันมีใบเดียว เด็ก ๆ เก็บมาเป็นกำ แต่ลืมเอาออกจากที่เก็บ ราขึ้นเลยต้องทิ้งไป คุณพ่อปลอบว่าเอาไว้ค่อยไปเก็บใหม่ ที่นั่นมีสวนสาธารณะใกล้ ๆ เด็ก ๆ สนุกกับของเล่นเด็กที่สนามเด็กเล่น ช่วงที่ไปเป็นช่วงสงกรานต์พอดี ปีนี้ไม่ได้เล่นน้ำสงกรานต์ครับ ที่นี่ส่วนใหญ่ก็จะมาเล่นกันที่สวนสาธารณะแห่งนี้ เพราะมีสระน้ำขนาดย่อมอยู่หน้าสวน เด็ก ๆ ที่นี่พากันกระโดดสระน้ำเล่นกันอย่างสนุกสนาน เห็นเขาเล่นแล้ว เด็ก ๆ อยากเล่นบ้าง และบอกว่า "ที่นี่คนเขาไม่ค่อยเล่นน้ำสงกรานต์กันเท่าไหร่เลย นึกถึงสงกรานต์ที่เชียงใหม่ สนุกมากเลย ยิ่งตอนที่ไปเล่นน้ำที่คูเมือง พูดแล้วอยากไปอีกจังเลยครับ" แต่น้องเฟรนด์หลุดปากมาว่า "ใช่ค่ะ แต่หนูหนาว เพราะตอนนั้นมีแต่คนรดน้ำหนูคนเดียวเลย" มาที่นี่คุณพ่อบอกว่าเด็ก ๆ ช่วยเหลือตัวเองตลอด คุณพ่อจะเตรียมอาหารไว้ให้แล้วไปตัดสินกีฬาที่สนามกีฬาทุ่งสง ที่พักอยู่ในตลาดตรงข้ามกับ 7-eleven สะดวก ซักผ้าตากบนดาดฟ้า ถึงเวลาเจ้าคนโตก็ไปเก็บ ตากแป๊บเดียวก็แห้งเพราะแดดร้อนมาก บางครั้งฝนตกกระทันหันแม่บ้านที่ดูแลที่พักก็เก็บไว้ในที่ร่มให้ เด็ก ๆ สนุกกับการใช้ชีวิตอิสระได้ตัดสินใจเอง ได้ดูการ์ตูน ต่อเลโก้ วาดรูป อ่านหนังสือที่ชอบอยู่ในห้องพัก บางครั้งเบื่อ ก็จะจูงมือน้องข้ามถนนเพื่อเดินไปหาคุณพ่อที่สนามกีฬา เจ้าของ เจ้าหน้าที่ของโรงแรมรู้จักว่าเป็นลูกของอาจารย์ที่มาตัดสินบาส ก็จะช่วยกันดูแลถามไถ่เป็นอย่างดี คุณแม่ตามไปทีหลัง เห็นอีกทีอ้วนตุ๊บเชียว ดูแข็งแรงและพูดจาฉะฉาน และอ่อนน้อมขึ้น เด็ก ๆ ได้คลุกคลีกับผู้ใหญ่ที่สนิท เช่น อาตั้ม เด็ก ๆ มักจะดุอาตั้มที่สูบบุหรี่เสมอ จนพักหลังอาตั้มต้องแอบสูบที่อื่น พี่ Harvy ชาวฟิลิปปินส์ ที่เด็ก ๆ สนิทไปด้วย เพราะเขาจะคุยอังกฤษปนไทยผสมระหว่างการทำกิจกรรมร่วมกันด้วย อยู่ที่นั่นเกือบครึ่งเดือนจนได้เพื่อนที่เขาต้องตามพ่อแม่ไปตั้งของเล่นตามงานต่าง ๆ เล่นของเขาทุกวันจนเด็ก ๆ ได้เล่นของเล่นฟรี และคุยกันรู้เรื่องแต่ก็ยังอาย ๆ เพราะภาษาใต้มักจะห้วน ๆ และช่วงนั้นพี่ฟลู๊คก็ยังเผลอพูดภาษาเหนือออกมาบ้างบางคำ (แล้วจะรู้เรื่องกันมั๊ยเนี่ย) แต่ยังไงก็เก่งมาก เพราะอยู่ที่นั่นต้องเอาชีวิตรอดให้ได้ เด็ก ๆ บอกว่ามาใหม่ ๆ พยายามฟังถ้าเขาพูดภาษาใต้ฟังไม่รู้เรื่องเลย แต่ตอนช่วงที่แม่อยู่ด้วยที่นั่น บางครั้งเวลาพูดกับแม่ก็แอบล้อเลียนแม่เป็นสำเนียงใต้มาบ้างเหมือนกันนะ